Friday, July 10, 2009

මරනය...

"මරනය" කියපු ගමන්ම කවුරුත් කැමති නැති වචනයක් ඒක, අපි මරනය ගැන කත කරන්න ගියපු ගමන් "ඔන්න මූසල කතා කියනව" කියල සමහර අය කියනව ඇයි අපි මරනය කියන වචනයට කැමති නැත්තෙ..? මොකද අපිට නොදනීම අපෙ හිතෙ මරනයට තියන බය නිසයි. අපේ හිතෙ තියන සොභාවයක් තමයි මේ සන්සාරේ පැවැත්මටයි අපේ හිත හැදිල තියෙන්නේ.

අපි අපේ හිත එකග කරගෙන තමයි සන්සාරෙන් මිදෙන්න ඔනි අපි අපෙ හිත එකග කරගන්නකන් අපෙ හිත හදන්නෙ අපිට ඊලග සන්සාර උපතට කර්ම රැස් කරල දෙන එකයි. අපි අපේ හිතට ඔනි දේවල් හිතට එන්න දෙන්න නැතිව මරනය ගැන හරියට හිතල බැලුවොත් ඒ ගැන බය වෙන්න දෙයක් නෑ.

හැබයි ඒ හැමෝටම නෙමයි. හොදයි ඒ මොකද කියල අපි බලමු. අපි තාම සන්සාරෙන් මිදිච්ච නැති පෘතක්ජන මිනිස්සු ඉතින් අපෙ මරනය කියන්නෙ අපෙ ඊලග සන්සාර උපතෙ මුල් ආරම්භය ඊලග ආත්මයේ උපත තීරනය වෙන්න අපි මේ ජීවිතයෙ කරන කියන දේවල් වලිනුයි. අපි මේ සන්සාරයේ කරපු කියපු දේවල් සහ මේ ජීවිතයෙ කරන කියන දේවල් එකතුවෙන් අපි රැස් කරගන්න කුසල් අකුසල් වලින් තමයි අපේ ඊලග සන්සාර උපත තීරනය වෙන්න.

එක නිකන් අපිට තියන බැංකු ගිනුම් දෙකක් වගේ. මේ බැංකු ගිනුම් දෙක අපි කවද හරි මේ විශ්වයට ඉපදුනදා එදාම අපිට ලැබුන බැංකු ගිනුම් දෙකක්. අපි තවත් කරන්නේ මේ බැංකු ගිනුම් දෙකම වර්ධනය කරගෙන යන එකයි. මේ එක බැංකු ගිනුමකට කුසල් කියනව. අනිත් බැංකු ගිනුමට අකුසල් කියනව.

අපි ගිය ආත්මේ මරනයට පත් වෙනකොට අපෙ කුස්ල් කියන ගිනුම පිරිලා තිබුනා අකුසල් කියන ගිනුම වඩා ඒ නිසා අපි මනුස්ස ආත්මයක් ලබලා බුදුදහම හොදින් රැකිල තියන මේ වගේ රටක ඉපදුනා. ඉතින් අපි මේ ආත්මයත් කුසල් කියන ගිනුම තවත් වැඩිපුර පුරවගන්නවනම් අකුසල් කියන ගිනුමට වඩා එහෙනම් මරනය ගැන බය වෙන්න දෙයක් නෑ.

මොකද ඊලග සන්සාර උපත මීටත් වඩා හොද තැනක ඉපදෙන්න පුලුවන්. හැබයි ඔයාලට හිතෙනවනම් අනේ මගේ කුසල් ගිනුමට වාඩා මම මේ ආත්මයේ අකුසල් ගිනුම පුරවගත්තා නේද කියලා එහනම් ඉතින් මරනයට බය උනාට කමක් නෑ මොකද අපිට අපි මැරෙන මොහොත කාටවත් කියන්න බෑ.

අද විද්‍යාව කොච්චර දියුනු උනත් කාටවත් කියන්න බෑ අපි මැරෙන මොහොත ගැන. ඉතින් මේ අපි ජීවිතය ගෙනියන හැම මොහොතකම අපි කුසල් එක් රැස් කරන්නත් අකුසල් නොකර ඉන්නත් කටයුතු කරන්න ඔනි. එතකොට අපේ මරනය ගැන බය වෙන්න දෙයක් නෑ. අපි ඉපදෙන එක කියන්නේ ගොඩාක් ගැබුරු දෙයක්.

එත් මම මේ සරලව ඒ ගැන පොඩි දෙයක් ඔයගොල්ලොන්ට කිවුවා විතරයි. අපි මේ ගැන පසුව ගැබුරුව කතාකරමු. මරනය ගැන බය නොවන පිරිස් තුනක් ඉන්නව. ඒ තමයි රහතන්වහන්සෙල, සොවහන් උන පින්වතුන් සහ කුසල් රැස්කරගත්ත පුත්ගලයන්. ඔයගොල්ලෝ කැමති මරනයට බය වෙන්නද බය නොවි ඉන්නද.

බය නොවී ඉන්න නම් ගෙවන හැම මොහොතේම පින් දහම් රැස්කරගන්න කුසල් රැස්කරගන්න. හැමෝටම කුසල් දහම් රැස්කරමින් වහ වහ චතුරාර්ය සත්ය අවබෝදවී මේ සසර දුකින් මිදේවා කියලා ප්‍රාත්නා කරනවා.

සැමට තෙරුවන් සරණයි...!

මරනයට බය වෙනවද...?
මරනයට බය නොවී ඉන්නවද...?
තීරනය ඔබෙ අතේ...!

(Group)
http://www.facebook.com/sujeein2?ref=profile#/group.php?gid=69449637501&ref=ts
Align Center
(Blog)
http://saveourbuddhism.blogspot.com/

(e-mail)
saveourbuddhism@gmail.com